ایران رفتاری منفعلانه در بازارهای جهانی فرش از خود نشان می‌دهد، اما در روی دیگر سکه هندی‌ها، پاکستانی‌ها،‌ نپالی‌ها و… با وجود تخصص پایین تر در این رشته، توانسته‌اند بازارهای از دست رفته ما را به چنگ بیاورند و کم‌کم به رقبای اصلی‌مان بدل شوند.

کارشناسان فرش می‌گویند در آینده‌ای نزدیک قطار فرش دستباف متوقف و از ریل خارج خواهد شد،‌ اما آنچه که می‌تواند ما را از این بن بست نجات دهد، تدوین استراتژی منسجم به‌ویژه در حوزه ارز خواهد بود.

بر اساس آمار اعلام شده از سوی گمرک، در پایان سال ۹۶ پس از چند سال، میزان صادرات فرش دستباف ایران به بالای ۴۰۰‌میلیون دلار رسید و در مجموع ۱۲‌ماهه بیش از ۴۲۴‌میلیون دلار فرش دستباف با وزن نزدیک به پنج‌هزار و ۴۰۰ تن به بازارهای هدف صادر شد.

این میزان صادرات نسبت به سال ۹۵ رشدی حدود ۱۸‌درصدی را نشان می‌دهد.

آلمان، ایتالیا، فرانسه و سوئیس در اروپا، آمریکا در آمریکای شمالی، امارات، کویت قطر و لبنان در غرب آسیا و ژاپن در شرق آسیا از بازارهای سنتی فرش دستباف ایران محسوب می‌شود. چین، روسیه،آفریقای جنوبی و برخی از کشورهای آمریکای لاتین نیز از بازارهای جدید فرش دستباف ایران به شمار می‌رود.

آمارها از وضعیت قالی دستباف چه می‌گویند؟

آمارهای رسمی منتشر شده نشان می‌دهد که صادرات فرش دستباف در سال گذشته سیر صعودی را طی کرده است.

در حال حاضر کشور آمریکا بزرگ‌ترین وارد‌کننده فرش دستباف محسوب می‌شود و چین جزو۲۰ کشور اصلی مشتری فرش دستباف ایران است و در ۱۱‌ماهه سال ۱۳۹۶ فعالان فرش دستباف تقریبا چهار‌میلیون دلار فرش دستباف به این کشور صادر کردند.

در همین راستا، رئیس مرکز ملی فرش دستباف ایران با اشاره به سیر صعودی صادرات فرش دستباف ایران در سال ۱۳۹۶، گفت: صادرات فرش دستباف ایران به آمریکا در ۱۱ ماه سال گذشته به ۱۰۰‌میلیون دلار رسید.

دکتر حمید کارگر افزود: روند صادرات فرش دستباف ایران سیر صعودی و افزایشی به خود گرفته و طبق اعلام گمرک جمهوری اسلامی ایران در سال ۱۳۹۵ ، ۳۵۹‌میلیون دلار فرش دستباف از کشور به بازارهای هدف صادر شد. او ادامه داد: صادرات فرش در سال ۱۳۹۵ به‌لحاظ ارزشی و وزنی نسبت به سال ۱۳۹۴ سیر صعودی داشت، به‌طوری که نسبت به سال ۱۳۹۴، ۲۰۳‌درصد رشد ارزشی و حدود ۱۳‌درصد رشد وزنی داشت و همچنین بیش از ۹۰‌میلیون دلار در سال ۱۳۹۵ فرش دستباف به کشور آمریکا صادر شد.

رئیس مرکز ملی فرش دستباف ایران در ادامه به وضعیت صادرات فرش در سال ۹۶ اشاره کرد و گفت: در ماه‌های ابتدای سال ۱۳۹۶ هم همان روند افزایشی سال ۱۳۹۵ ادامه پیدا کرد به‌طوری که براساس آمار گمرک در ۱۱‌ماهه سال ۱۳۹۶ بیش از چهار‌هزار و ۷۰۰ تن فرش دستباف با ارزش بیش از ۳۷۷‌میلیون دلار از ایران به حدود ۸۰ کشور دنیا فرش دستباف صادر شد.»

بر اساس اطلاعات موجود،‌ هندوستان، پاکستان، افغانستان، نپال و ترکیه از رقبای فرش دستباف ایران در بازارهای جهانی به شمار می‌روند که در همین رابطه، رئیس مرکز ملی فرش ایران، از هند به‌عنوان مهمترین رقیب فرش دستباف ایران نام برد و گفت: این کشور شانه به شانه ایران در بازار جهانی فرش دستباف حرکت می‌کند.

کارگر ادامه داد: به همان میزان که در سال‌های اخیر خیالمان از رقیبی مانند چین آسوده می‌شود، دغدغه‌هایی نسبت به حضور هند در بازارهای بین‌المللی وجود دارد.

 

فرش ایرانی با کدام رقبا رو در رو هست؟ 1

پاکستان، افغانستان، ترکیه و نپال نتوانسته‌اند سهم قابل توجهی از بازار جهانی فرش دستباف را از آن خود کنند.

وی با بیان اینکه هند در سال‌های اخیر قدرت نفوذ خود را در بازارهای هدف ما گسترش داده است، گفت: فرش هند چند عامل را به‌عنوان مزیت و برگ برنده به خدمت گرفته که یکی از آنها، دستمزد پایین در هند است. کارگر افزود: دستمزد پایین، قیمت تمام شده فرش دستباف را در این کشور بسیار کاهش می‌دهد و این امر رقابت‌پذیری فرش دستباف هند را در بازارهای جهانی دو چندان می‌کند. رئیس مرکز ملی فرش ایران، «امکان سفارش پذیری گسترده» را دومین شاخص تولید فرش در هند بیان کرد و گفت: بافت‌های انبوه در کارگاه‌های متمرکز قالی بافی هند، خیال سفارش‌دهنده را در مورد دریافت به موقع سفارش، راحت می‌کند. او اضافه کرد: از طرف دیگر، هندی‌ها جدیت ما روی حفظ اصالت‌های فرش را ندارند؛ به بیان دیگر، راحت تر تسلیم خواست مشتری می‌شوند و آماده‌اند تا سفارش خریدار را تولید کنند؛ در حالی که ایرانی‌ها در تولید فرش، تا حدودی تعصب دارند.

فرش دستباف رها شده است

یک فعال حوزه فرش درمورد وضعیت بازار فرش دستباف می‌گوید: شیرازه‌های فرش دستباف از هم پاشیده شده است؛ وقتی می‌خواهم به مشکلات این بخش اشاره‌ای داشته باشم، نمی‌دانم از کجا باید شروع کنم. وضعیت فرش دستباف سال گذشته خوب نبوده و می‌توان گفت در سال‌های اخیر اصلا وضعیت مناسبی نداشته و مورد توجه قرار نگرفته است.

رضی حاجی‌آقامیری می‌افزاید: به فرش دستباف اهمیتی داده نمی‌شود و به همین دلیل رها شده است و وضعیت خوبی ندارد. در این شرایط،‌ همه رقیب ما هستند و ما منفعلانه‌تنها به آنها نگاه می‌کنیم.

او ادامه می‌دهد: برای اینکه ما بتوانیم بازارهای قبلی خودمان را مجدد به دست بیاوریم،‌ باید یک استراتژی منسجم تدوین کنیم و دولت باید در آن نقش مهمی بازی کند که نمی‌کند.

این عضو اتاق بازرگانی می‌گوید: روی هم رفته به آینده فرش دستباف امیدوار نیستم،‌ یعنی به‌نظر نمی‌رسد اتفاق خاصی بیفتد. او با بیان اینکه‌ فرش دستباف چون کالایی لوکس است و جزو نیازهای اصلی و اساسی مصرف‌کنندگان نیست،‌ باید در شرایطی آرام و بدون تنش مورد معامله قرار گیرد،

می‌افزاید: اما الان روابط ما با بازارهای سنتی‌مان که عمدتا کشورهای اروپایی هستند، روابطی آرام و خالی از تنش نیست و به‌ویژه مشکلات مربوط به تحریم آمریکایی‌ها و تداوم این مساله باعث شده که ما چیزی در حدود ۲۵- ۲۰‌درصد از صادراتمان به این بازار را از دست بدهیم و دیگر نتوانیم بازپس بگیریم.

بخشی از مشکلات بازارهای اروپایی هم مربوط به بحران اقتصادی بود که حدود یک دهه پیش شروع شد و ما هم درمقابل این بحران،‌ منفعلانه رفتار کردیم. به‌طور کلی، نقش فرش در کشورهای غربی ضعیف شده و به‌طور اخص درمورد ایران. چون کشورهای رقیب ما مثل هند، پاکستان و نپال (هرچند از نظر تخصصی از ما پایین تر هستند) توانستند این بازارها را حفظ کنند و ما موفق نشدیم.

آقامیری با بیان این که باید دید در آینده در کجا قطار فرش دستباف متوقف می‌شود، می‌گوید: هیچ‌اتفاق خوبی را نمی‌توان برای آینده متصور شد، چون عزمی برای ایجاد فضای جدید وجود ندارد.

او درمورد آمارهایی که نشان از افزایش صادرات فرش دستباف می‌دهد نیز می‌افزاید: عمدتا آمارها خیلی محکم و تحلیلی نیست و نمی‌توان به آنها اتکا کرد. آمارهای تحلیلی باید جزئیات بیشتری را در برداشته باشد.

در مورد فرش دستباف هم باید اعلام شود که آیا تمام کشورهای واردکننده به یک میزان واردات خودشان را افزایش داده‌اند؟ این نشان می‌دهد که ما در کجا قرار داریم. برای مثال اگر کشور آمریکا بیشترین واردات را انجام داده،‌ طبیعی است، چون قبلا ورود فرش به این کشور تحریم بوده و حال دوباره برقرار شده، اما این امر مقطعی است و اگر آقای ترامپ دوباره شرایط قبلی را حاکم کند، ‌ما بازارمان را از دست می‌دهیم.

این کارشناس ارشد فرش می‌گوید:‌ اگر قرار باشد واقع‌بینانه نگاه کنیم،‌ فاکتوری که می‌تواند ما را از بن بست فعلی در فرش دستباف نجات دهد، نرخ ارز و سیاستگذاری در این حوزه است و باید استراتژی مشخصی در این مورد تدوین شود.